Tarczyca – objawy i leczenie niedoczynności i nadczynności
W dzisiejszych czasach choroby tarczycy stały się tak powszechne, że zaczęliśmy bagatelizować wpływ tej choroby na życie osób na nie chorujących. Osoba ze zdiagnozowaną chorobą tarczycy najczęściej spotyka się z niezrozumieniem, machnięciem ręką i słowami „ale od tego się nie umiera”. Chorzy skarżą się na takie dolegliwości, z którymi zmaga się prawie każdy z nas: wypadanie włosów, tycie lub chudnięcie. Takie właśnie informacje o objawach tej choroby dostarcza nam pierwsze lepsze źródło w internecie. Na wypadające włosy wynaleziono już sporo metod, na skuteczne schudnięcie również. W taki właśnie sposób myślimy, gdy kolejna osoba z naszego otoczenia opowiada nam o swojej diagnozie. Problem osób chorujących na choroby tarczycy jest jednak o wiele większy. Tarczyca odpowiada za wszystkie procesy zachodzące w naszych organizmach. Jeżeli więc źle funkcjonuje, to szwankują niemalże wszystkie dziedziny życia.
Podstawowe informacje o pracy tarczycy
Tarczyca jest to narząd położony w okolicy szyi. Składa się ona z dwóch płatów i łączącej je cieśni. Tarczyca służy do produkcji dwóch hormonów: tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3). Są to hormony nasilające metabolizm, czyli aktywność życiową. Hormony te są rozprowadzane wraz z krwią po całym ciele i są wykorzystywane przez każdą komórkę naszego ciała. Pracą tarczycy steruje przysadka mózgowa, która w tym celu wytwarza tyreotropinę, czyli TSH. TSH pobudza tarczycę do produkcji T4 i T3. Z kolei te hormony hamują wytwarzanie TSH. Jest to mechanizm, dzięki któremu poziom hormonów tarczycy utrzymywany jest na odpowiednim poziomie.
Na czym polegają choroby tarczycy
Mówimy o chorobach tarczycy, gdy:
- tarczyca wytwarza za mało lub za dużo hormonów. Powstaje wówczas niedoczynność lub nadczynność tarczycy;
- tarczyca jest powiększona;
- tarczyca zbudowana jest z nieprawidłowej tkanki, posiada guzy;
- występuje zapalenie tarczycy. Najczęstsze z nich to Hashimoto i choroba Gravesa-Basedova.
Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy jest skutkiem niewystarczającej ilości hormonów wyprodukowanych przez samą tarczycę. Taki stan może nastąpić, gdy:
- usunięto nam gruczoł tarczycy,
- mamy zapalenie tarczycy, a szczególnie Hashimoto,
- mamy za mało jodu, ale też przez nadużywanie jodu,
- przez wrodzone zaburzenie,
- choruje przysadka mózgowa,
- leki, które przyjmowaliśmy wpływają na produkcję hormonów tarczycy,
- jesteśmy w ciąży lub po porodzie, gdy zmniejsza się ilość produkowanych hormonów.
Objawy niedoczynności tarczycy
- wysuszenie skóry – zwłaszcza na łokciach i kolanach,
- wzrost masy ciała,
- zaparcia,
- osłabienie,
- depresja,
- pogorszenie sprawności intelektualnej.
Leczenie niedoczynności tarczycy
Wyrównanie poziomu hormonów tarczycy powinno zlikwidować całkowicie te objawy.
Nadczynność tarczycy
W przypadku nadczynności tarczycy występuje nadprodukcja hormonów tarczycy. Nadczynność tarczycy występuje, gdy mamy:
- guzki toksyczne, czyli produkujące hormony,
- zapalenie tarczycy, typu Graves-Basedova,
- choruje przysadka mózgowa,
- łożysko w czasie ciąży wytwarza hormony.
Objawy nadczynności tarczycy
- nadpobudliwość,
- spadek masy ciała,
- ciągła, szybka akcja serca,
- osłabienie mięśni,
- biegunki.
Leczenie nadczynności tarczycy
- hamowanie produkcji hormonów tarczycy poprzez odpowiednie leki,
- hamowanie skutków działania hormonów poprzez odpowiednie leki,
- eliminacja nieprawidłowej tkanki tarczycy.
Zapalenie tarczycy – Hashimoto
Hashimoto to choroba autoimmunologiczna. Oznacza to, że za jej powstanie odpowiada nasz układ odpornościowy, który zamiast bronić nas przed infekcjami, zaczyna atakować własne tkanki. Przyczyną powstania Hashimoto są najczęściej predyspozycje genetyczne i duży stres. Podejrzewa się, że niektóre wirusy mogą również wywoływać Hashimoto. W przypadku tej choroby organizm zamiast bronić nas przed wirusami, zaczyna atakować tkankę tarczycy doprowadzając do niedoczynności. Niestety bardzo często zdarza się, że nie jest to jedyny organ atakowany przez nasze przeciwciała. Z tego powodu mając Hashimoto, możemy zachorować również na:
- bielactwo,
- łysienie plackowate,
- celiakię,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- chorobę Addisona i Briemera.
Są to tylko niektóre z chorób autoimmunologicznych występujących przy Hashimoto. Chorujący na tę chorobę często spotykają się z innymi problemami, takimi jak Zespół jelita drażliwego. Jest to jednostka chorobowa, która potrafi skutecznie uprzykrzyć życie. Dokuczliwą dolegliwością przy Hashimoto jest również mgła mózgowa, która powoduje brak koncentracji, a także zmniejsza zdolność uczenia się. Kolejnym problemem okazuje się nastrój osób chorujących na tę chorobę. Chorujący na Hashimoto bardzo często miewają stany obniżonego samopoczucia, które czasem przekształcają się w depresję.
Objawy i sposób leczenia Hashimoto
Z powodu przeciwciał, które zamiast bronić organizm przed infekcjami, atakują inne narządy, chorujący na Hashimoto borykają się z częstymi przeziębieniami. Z tego powodu zaleca się zadbanie o dietę i odpowiednią sumplementację, która wspomoże układ odpornościowy w walce z wirusami. Często występującym problemem w przypadku chorób tarczycy jest także szeroko rozumiana niestrawność (zgaga, zaparcia na zmianę z biegunkami, wzdęcia, gazy). Zaleca się więc odbudowę śluzówki jelita, zadbanie o odpowiedni poziom soków żołądkowych i o florę bakteryjną. Mówi się często, że Hashimoto częściej dotyka osoby z problemami emocjonalnymi, dlatego chorującym poleca się również wizytę u psychologa i prowadzenie niestresującego trybu życia.
Tarczyca – poradniki i książki
Kliknij tutaj i sprawdź ceny!
Zapalenie tarczycy – choroba Graves-Basedova
Jest to kolejna choroba o podłożu autoimmunologicznym. Najczęściej przebiega ona wraz z nadczynnością tarczycy. Tak jak w przypadku choroby Hashimoto, mogą wraz z nią występować inne choroby autoimmunologiczne, takie jak: reumatologiczne zapalenie stawów, bielactwo itp.
Objawy choroby Gaves-Basedova
- powiększenie tarczycy,
- wole tarczycowe,
- wytrzeszcz oczu,
- obrzęk nóg, palców rąk lub stóp.
Leczenie choroby Graves-Basedova
- podawanie tyreostatyków,
- leczenie promieniotwórczym jodem,
- leczenie chirurgiczne (przy powikłaniach ocznych).