Świerzb u psa- objawy, leczenie, rozpoznanie, domowe sposoby.

0 3 904
5/5 - (7 votes)

Świerzb jest to bardzo uciążliwa choroba skórna, która wywoływana jest przez świerzbowca. Świerzbowiec jest to niewielki pajęczak, który należy do rzędu roztoczu. To pasożyt kosmopolityczny, bardzo często występujący w naszym kraju. Może on wywoływać różne objawy, zależne są one od jego przynależności grupowej. Najczęściej zwierzęta i ludzi atakują 3 gatunki świerzbowca.

Dorosłe osobniki tego pajęczaka osiągają około 0,4 mm średnicy. Pasożytują w wierzchniej warstwie naskórka, gdzie drażą małe korytarze, a także kieszonki. Pajęczaki te kopulują na powierzchni skóry, tam samice drążą korytarze, wgłąb skóry, pożywieniem ich jest płyn tkankowy oraz złuszczony naskórek. W takich tunelach samica świerzbowca składa jaja nawet przez parę miesięcy, po upływie 3 do 5 dni, z jaj wykluwają się larwy. Zajmują one pozycję na powierzchni skóry i się rozwijają. Po dwóch stadiach nimf uzyskują dorosłą postać. Cały cykl rozwojowy świerzbowca trwa od 2 do 3 tygodni.

Objawy świerzbu u psa

Zakażenie tym świerzbowcem daje wiele wyraźnych objawów patologicznych. Bardzo poważnym symptomem o zainfekowaniu, jaki w pierwszej kolejności można zauważyć, jest ukazanie się wykwitów skórnych oraz rumienia. Inne widoczne na ciele psa objawy to:

  • swędzące i piekące grudki
  • razy i stany zapalne
  • częste drapanie się
  • przerzedzenie sierści
  • wypadanie włosia
  • duże czerwone placki na skórze

Jeśli właściciel zauważy niektóre z objawów u swojego psa, powinien czym prędzej udać się z nim do weterynarza. Przy niektórych chorobach, występują bardzo podobne objawy, jak przy zakażeniu świerzbowcem. Bardzo częstym problemem skórnym u psów jest grzybica skórna. Leczy się ją bardzo podobnie do świerzbu.

Świerzbowiec w większości przypadków lokalizuje się na mało owłosionych częściach ciała zwierzęcia czyli na:

  • klatce piersiowej
  • pachcach
  • pachwinach
  • jamie brzusznej
  • obszary wokół pyska (oczy, uszy)

Choroba ta, bardzo szybko może rozprzestrzenić się na inne, zdrowe miejsca ciała. Właściciele czworonogów, bardzo często decydują się na wizytę u weterynarza ze zwierzęciem, wtedy gdy zwierze posiada już bardzo ciężką fazę zapalną. Weterynarza należy koniecznie jak najszybciej odwiedzić zwłaszcza wtedy, gdy: z ran u psa wydziela się przykry zapach, czworonóg utracił wagę ciała, widoczna jest apatia.

Właściciele, którzy zbyt długo czekają z lekarzem, mogą bardzo skrzywdzić swojego psa. Ze świerzbem wiążą się czasem bardzo ciężkie powikłania, dochodzi do wtórnych zakażeń bakteryjnych czy ropnego zapalenia skóry. Pies bardzo szybko opada z sił, gdyż jego organizm przez długi czas walczy z infekcją, proces leczenia jest żmudny i długi. Na ciele psa znajduje się coraz mniej sierści, powstają liszeje, organizm się wyniszcza. To, w jaki sposób organizm psa zareaguje na zakażenie świerzbowcem, zależy indywidualnie od organizmu zwierzęcia, jego wieku. Każdy właściciel powinien nie czekać do ostatniej chwili, tylko zareagować w porę, gdy z jego czworonogiem dzieje się coś złego.

Rozpoznanie zarażenia świerzbowcem u psa

Żeby dokonać rozpoznania zarażenia świerzbowcem u zwierzęcia, należy wykonać badania laboratoryjne. Do tego celu lekarz pobierze zeskrobinę ze skóry psa, na podstawie uzyskanych wyników, podejmie decyzję, w jaki sposób przeprowadzić cały proces leczenia zwierzęcia i omówi to z jego właścicielem. Diagnostykę wykonuje się bardzo podobnie jak w przypadku zakażenia świerzbowcem u kota.

W jaki sposób zwierzę może się zarazić tym pajęczakiem?

Na wiele sposobów nasze psy mogą zarazić się tym niewielkim pajęczakiem. Przede wszystkim poprzez kontakt zwierzęcia z martwym albo żywym lisem, innymi chorymi czy bezdomnymi psami. Świerzb może zaatakować nie tylko psy, ale i również inne zwierzęta. Psy mogą również zarazić się w takich miejscach jak salony dla zwierząt, gabinety weterynaryjne czy hotele dla psów. Biorąc psa ze schroniska, w pierwszej kolejności powinniśmy sprawdzić stan jego skóry oraz czym prędzej przebadać go u weterynarza.

Leczenie psa

Bardzo istotną rolę w leczeniu odgrywa przygotowanie skóry psa do leczenia. Należy wyciąć czy wygolić włosy w miejscu zmienionym chorobowo. Przydatna jest również szamponoterapia, kąpiele wodne mają na celu odsłonić strupy oraz usunąć martwy naskórek, którym odżywiają się świerzbowce. W ten sposób łatwiej będzie również zaaplikować leki i będą one efektywniej działały, gdyż bez żadnego problemu wnikną w skórę zwierzęcia. Takimi kąpielami powinien zająć się właściciel psa, do tego celu jednak musi zakupić specjalistyczny szampon, polecony przez lekarza.

Leki walczące ze świerzbem można zakupić w postaci preparatów typu spot-on albo tabletek, które podaje się psu doustnie. Weterynarz wybierze najodpowiedniejszy lek dla zwierzaka, weźmie pod uwagę występujące objawy, oraz najlepszą drogę podania preparatu. Oprócz środków roztoczobójczych weterynarza często stosują u swoich pacjentów, środki przeciwświądowe, dzięki którym zwierze lepiej znosi chorobę i nie uszkadza swojej skóry, poprzez ciągłe drapanie się. Przy kolejnym z rzędu zakażeniu, stosuje się antybiotykoterapię. Uczucie świądu znika nawet do 6 tygodni.

Zapobieganie rozprzestrzenianiu świerzbu u zwierząt

Choroba ta jest bardzo zaraźliwa i w łatwy sposób przenosi się ze zwierzęcia na inne zwierzę. Chore psy muszą być izolowane, a zwierzaki, jakie miały z nimi kontakt, również powinny poddać się leczeniu. Świerzbowce giną w szybkim tempie, jednak w środowisku potrafią przeżyć do 3 tygodni. Aby, choroba nie wróciła, należy odkazić całe środowisko zwierzaka. Przede wszystkim, należy wyczyścić dokładnie wszystkie przedmioty, jakie miały z nim kontakt, legowisko psa, zabawki, miski, akcesoria do pielęgnacji sierści, dywany, kanapy, podłogi.

Domowe sposoby na świerzb u psa:

  • Cytryna i czosnek ( Namoczyć w wodzie około 6 ząbków czosnku oraz skórkę z cytryny, pozostawić na noc. Na następny dzień nałożyć na chore miejsca, taka mikstura zabija pasożyty oraz pomaga w gojeniu ran. )
  • Ocet jabłkowy ( Dodać do psiej karmy parę kropelek octu)
  • Żel aloesowy (Działa przeciwpasożytniczo i antyseptycznie. Należy nakładać go dwa razy dziennie na zainfekowane miejsca.)
  • Miód (Ogranicza namnażanie się pasożytów, przyspiesza gojenie ran. Można nałożyć go bezpośrednio na chore miejsca.)
  • Mydło i woda (Przemywać chore miejsca wodą z mydłem parę razy w ciągu dnia.)

Zostaw odpowiedź

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany.