Przepuklina – czym jest, rodzaje, przyczyny, objawy i leczenie
Przepuklina jest często spotykanym zjawiskiem chorobowym. Wywołuje on charakterystyczne wybrzuszenie w jamie brzusznej lub okolicach pachwiny. W większości przypadków cechuje się niską szkodliwością na pracę organizmu. Co więcej, w 75% przypadkach jest bezbolesna. Jednak, może się zdarzyć tak, że przepuklina wywoła pewny dyskomfort.
Najważniejsze fakty o przepuklinie
Oto kilka kluczowych tez dotyczących zjawiska przepukliny.
- Przepukliny często nie dają żadnych kłopotliwych objawów, ale dolegliwości brzuszne mogą sygnalizować poważny problem.
- Zazwyczaj są one proste do zdiagnozowania, po prostu przez odczuwanie i szukanie wybrzuszenia.
- Leczenie jest wyborem pomiędzy inwazyjną operacją oczekującą a operacją korekcyjną oraz między operacją otwartą lub zamkniętą.
- Operacja przepukliny pachwinowej jest częściej przeprowadza wśród dzieci i osób starszych. Jednakże, występowanie przepukliny udowej wzrasta przez całe życie.
Czym jest przepuklina?
Przepuklina występuje u człowieka wtedy, gdy w przestrzeni otrzewnowej powstaje pewien otwór świadczący o słabości wiązań ścian mięśniowej, które utrzymują narządy jamy brzusznej. Wada znajdująca się w otrzewnej umożliwia na przepchnięcie się niektórych narządów i tkanek, które swym zachowaniem tworzą charakterystyczne wybrzuszenie. Zgrubienie lub wypuklina zanikają, gdy ciało człowieka ułożone jest w pozycji leżącej. Czasem zdarzają się takie przypadki, że przepuklina zostaje wypchnięta z powrotem do wnętrza, ale takie odruchy jak kaszel czy kichanie mogą ją ponownie ujawnić.
Rodzaje przepukliny
Przepukliny można często zaobserwować w następujących obszarach:
- Pachwina:przepuklina udowa tworzy wybrzuszenie tuż pod pachwiną. Jest to stan bardziej powszechny u kobiet, niż u mężczyzn. Natomiast przepuklina pachwinowa występuje częściej u mężczyzn, niż u kobiet. Takie wybrzuszenie w pachwinie może dotrzeć nawet do moszny.
- Górna część żołądka:przepuklina otworu przełykowego jest spowodowana przez wypchnięcie górnej części żołądka z jamy brzusznej do jamy klatki piersiowej przez otwór w przeponie.
- Obszar brzucha – pępek:wybrzuszenie w tym regionie jest wytwarzane przez przepuklinę pępkową lub okołopępową.
- Bliznypo zabiegach chirurgii jamy brzusznej mogą prowadzić do przepukliny.
Przyczyny
Z wyjątkiem przepukliny nacięciowej (powikłanie operacji brzucha), w większości przypadków nie ma oczywistego powodu wystąpienia przepukliny. Ryzyko przepukliny zwiększa się z wiekiem i występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Przepuklina może być wrodzona (powstała przy urodzeniu) lub rozwijać się u dzieci, których ściany jamy brzusznej są bardzo słabe.
Działania i problemy medyczne, które zwiększają nacisk na ścianę brzucha, mogą prowadzić do przepukliny. Obejmują one:
- Wytężanie sił podczas oddawania kału (na przykład z powodu długotrwałego zaparcia),
- uporczywy kaszel,
- zwłóknienie torbielowate,
- Powiększona prostata,
- Wysiłek przy oddawaniu moczu,
- nadwaga lub otyłość,
- płyn brzuszny,
- podnoszenie ciężkich przedmiotów,
- dializa otrzewnowa,
- złe odżywianie,
- palenie papierosów,
- wysiłek fizyczny,
- niezstąpienie jąder.
Czynniki ryzyka przepukliny
Czynniki ryzyka można podzielić według rodzajów występującej przepikliny.
Czynniki ryzyka wystąpienia przepuklin brzusznych
Związku z tym, że przepuklina nacięcia jest wynikiem przeprowadzonej operacji, najczęstszym czynnikiem ryzyka jest niedawna operacja chirurgiczna brzucha.
Ludzie są najbardziej podatni na powstanie przepukliny około 3-6 miesięcy po wykonanym zabiegu, szczególnie jeśli:
- są zaangażowani w wysiłek fizyczny,
- znacznie przytyli,
- zaszli w ciąże.
Wszystkie te czynniki wywierają dodatkowy nacisk na tkankę.
Czynniki ryzyka przepuklin pachwinowych
Osoby z wyższym ryzykiem przepukliny pachwinowej obejmują:
- osoby starsze,
- ludzi obciążonych genetycznie,
- ludzi, którzy w przeszłości chorowali już na przepuklinę,
- mężczyzn,
- palaczy, ponieważ substancje chemiczne w tytoniu osłabiają tkanki, co zwiększa prawdopodobieństwo przepukliny,
- ludzi z przewlekłymi zaparciami,
- kobiety, które przedwcześnie urodziły dzieci,
- kobiety w ciąży.
Czynniki ryzyka przepukliny pępkowej
Przepukliny pępkowe występują najczęściej u niemowląt o niskiej masie urodzeniowej i wcześniaków.
U dorosłych czynniki ryzyka obejmują:
- nadwagę,
- podwójna ciąża,
- bycie kobietom.
Czynniki ryzyka przepukliny otworu przełykowego
Ryzyko przepukliny otworu przełykowego jest wyższe u osób, które mają więcej, niż 50 lat oraz walczą z nadwagą.
Objawy przepukliny
W wielu przypadkach przepuklina jest niczym więcej jak bezbolesnym obrzękiem, który nie stwarza problemów i nie wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Przepuklina może jednak być przyczyną dyskomfortu i bólu, a objawy często nasilają się podczas długotrwałego stania, obciążania lub podnoszenia ciężkich przedmiotów. Większość ludzi, którzy zauważają narastający obrzęk lub bolesność, ostatecznie spotyka się z lekarzem.
W niektórych przypadkach przepuklina wymaga natychmiastowej operacji, na przykład, gdy część jelit zostaje zatkana lub uduszona przez przepuklinę pachwinową .
Niezmiernie szybko należy zwrócić się o pomoc lekarską, jeśli przepuklina pachwinowa powoduje ostre bóle brzucha, takie jak:
- Ból,
- Nudności,
- Wymioty,
- stały obrzęk.
Obrzęk w tych przypadkach jest zwykle twardy i delikatny i nie można go z powrotem wepchnąć w obszar brzucha. Przepuklina otworu przełykowego może wywoływać objawy refluksów kwasu żołądkowego , takie jak zgaga , która jest spowodowana wchodzeniem kwasu żołądkowego do przełyku.
Leczenie
W przypadku przepukliny bezobjawowej najlepszym wyjściem jest obserwacja danego obszaru i oczekiwanie na rozwój sytuacji. Niestety, brak symptomów uniemożliwia szybkie zdiagnozowanie i podjęcie leczenia, które jest konieczne w przypadku przepukliny udowej. W ciągu 2 lat od diagnozy przepukliny udowej 40 procent powoduje uduszenie jelit.
Pozostaje nierozstrzygnięta teza, czy operacja bez nagłych wypadków jest konieczna w przypadku przepukliny pachwinowej bez objawów, która może być zepchnięta z powrotem do brzucha.
Część lekarzy uważa, że tego typu zabiegi są zbędne. Inni natomiast, zalecają operację chirurgiczne w celu ograniczenia ryzyka autodestrukcji jelit.