Opis miodu spadziowego
Miody spadziowe, w przeciwieństwie do miodów nektarowych wytwarzane są w nieco odmienny sposób. Powstają bowiem nie z pyłków kwiatowych, lecz z wydzielin mszyc i czerwców, które żerują na liściach drzew. Mszyce bądź czerwce wgryzają się w daną roślinę, a następnie wydalają spadź. Substancje te z kolei są tradycyjnie zbierane prze pszczoły, a następnie zagęszczane i przetwarzane. Są one lepkie i słodkie, mają postać niewielkich kropelek. To właśnie ze względu na swoją słodycz skutecznie wabią pszczoły.
Miody spadziowe dzielą się na dwa główne gatunki: spadź liściastą i spadź iglastą. Liściasta pochodzi głównie z drzew lipy, klonu, wierzby, brzozy czy głogu, natomiast iglasta z jodeł, modrzewi, sosen i świerków.
Ten rodzaj miodu jest w Polsce najdroższy, ponieważ spadź w niektórych regionach kraju może występować nawet co kilka lat. Do cech charakterystycznych w miodach spadziowych iglastych można zaliczyć:
- obecność lekkiego, żywicznego posmaku
- ciemny kolor z zielonkawym lub szarym odcieniem
- dużą lepkość i gęstość
- większą ciężkość od miodów nektarowych
Miody liściaste są rzadziej spotykane. Cechy rozpoznawcze tych miodów to:
- złocistożółta barwa, która ciemnieje pod wpływem tlenu i światła
- kwiatowy zapach
- niezbyt przyjemny smak
Substancje odżywcze
Miody spadziowe są zdecydowanie najbardziej korzystne dla zdrowia spośród całej grupy tych produktów. Zawartość biopierwiastków i innych substancji jest nawet 9 razy większa niż w przypadku miodów nektarowych. Dodatkowo składniki te obecne są w postaci dużo łatwiej przyswajalnej.
Wśród nich można znaleźć potas, fosfor, magnez, mangan, sód i wapń, a także występujące wyłącznie w miodach spadziowych: cynę, wanad, srebro i molibden. Glukozy jest w nich nawet 2 razy więcej niż fruktozy. Dwukrotnie więcej jest również aminokwasów, białek oraz enzymów. W nieco mniejszych ilościach w składzie znajdują się witaminy A, B2, B6, C, PP i K.
Właściwości zdrowotne
Miody spadziowe niezwykle korzystnie wpływają na organizm. Spadź jodłowa bogata jest w gwajakol – substancję nadającą produktowi właściwości przeciwbakteryjnych, a także wykrztuśnych.
Spożywanie miodu spadziowego zmniejsza szkodliwe działanie kawy, herbaty, tytoniu i alkoholu. Dzięki dużej zawartości flawonoidów wykorzystuje się go przy schorzeniach układu krwionośnego. Produkt poprawia funkcjonowanie serca, a także ma właściwości przeciwmiażdżycowe. Pozostałe korzystne działania miodu spadziowego:
- pomaga w leczeniu kamicy nerkowej i astmy
- zapobiega tworzeniu się kamienia nazębnego
- reguluje przemianę materii
- ma silne działanie odtruwające
- przeciwdziała zmęczeniu
- działa uspokajająco
- rozszerza naczynia wieńcowe
- obniża ciśnienie krwi
- przyspiesza gojenie się odmrożeń i oparzeń
- łagodzi uporczywy kaszel
- pomaga przy bezsenności
- stosowany jako naturalny środek antynowotworowy
- ’olejki eteryczne mają zastosowanie w leczeniu schorzeń gruczołu krokowego
- usprawniają pracę jelit i przyspieszają ruchy perystaltyczne
W skrócie – miody spadziowe iglaste polecane są w przypadku schorzeń dróg oddechowych, chorób układu pokarmowego oraz chorób naczyń i serca. Pomagają w nerwicach, biegunkach, zaparciach i przy anemii. Miody spadziowe liściaste pomagają przy chorobach nerek i dróg moczowych, a także wpływają korzystnie na stawy, wątrobę i pęcherzyk żółciowy.
Ciekawostką jest, że miody spadziowe podawane są górnikom, którzy pracują w kopalniach uranu, ponieważ produkt przeciwdziała skutkom napromieniowania.
Zastosowanie w kuchni
W kuchni częściej stosuje się miody nektarowe, ze względu na przystępniejszy smak. Chcąc wykorzystać miód spadziowy w kuchni trzeba wziąć pod uwagę jego charakterystyczność.
Można go z powodzeniem dodać do kawy lub herbaty jako substancja słodząca będąca zdrowym zamiennikiem cukru. Wiele osób preferuje picie miodu z wodą. Miodem tym można smarować bułkę z masłem i jeść bez innych dodatkowych składników.
Bardziej zaawansowane dania to: wątróbki miodem, kaczki (i ogólnie drób) w marynacie miodowej, wszelkie grzańce, babeczki, ciasta i placki, pieczone jabłka z miodem i cynamonem, marynata do grillowanych mięs, dżemy owocowe z dodatkiem miodu i wiele innych. Tak naprawdę zastosowanie miodu w kuchni zależy wyłącznie od upodobań kulinarnych kucharza.
Dodając miód do herbaty należy pamiętać, żeby nie była gorąca. Produkt traci bowiem swoje cenne właściwości odżywcze w temperaturze wyższej niż 40 stopni Celsjusza.
Przepis na nalewkę z miodu spadziowego
Składniki: 500 gram miodu spadziowego, 600 ml wody, 700 ml spirytusu 96%, pół łyżeczki startej gałki muszkatołowej, kilka plasterków świeżego imbiru, laska wanilii, pół cytryny
Sposób wykonania: Do garnka wlewamy miód i sok z połowy cytryny, a następnie dodajemy wanilię, imbir i gałkę muszkatołową. Całość gotujemy na małym ogniu przez około 2-3 minuty stopniowo dolewając wodę. Doprowadzamy do wrzenia, przykrywami i odstawiamy do ostygnięcia. Chłodny wywar łączymy z alkoholem, dokładnie mieszamy i wlewamy do butli. Szczelnie zamykamy i odstawiamy na okres około 2 tygodni w ciepłe miejsce. Po upływie określonego czasu nalewkę filtrujemy przez gazę i przelewamy do naczyń docelowych.
Przepis na miksturę przy dolegliwościach wątrobowych
Składniki: szklanka ciepłej (ale nie gorącej) herbaty, łyżeczka miodu ze spadzi liściastej, sok z połowy cytryny
Sposób wykonania: Do herbaty dodajemy miód i sok z cytryny, a następnie wszystko bardzo dokładnie mieszamy i odstawiamy do połączenia na około 5 minut.
Miksturę należy spożywać dwa razy dziennie – najlepiej rano i wieczorem. Skutecznie złagodzi dolegliwości wątrobowe spowodowane wirusami. Aby działanie było jeszcze skuteczniejsze, należy po wypiciu położyć się na prawym boku.
Miód spadziowy
Kliknij i sprawdź ceny!
Przeciwwskazania
Jak każdy produkt, tak i miód spadziowy ma przeciwwskazania do spożywania. Jest ich jednak niewiele. Pierwszym jest uczulenie bądź nadwrażliwość na miód. Nie powinny go spożywać również osoby chore na cukrzycę lub cierpiące na nietolerancję i nadwrażliwość ze strony układu pokarmowego. Miodu nie należy podawać dzieciom do 1 roku życia.
Wpływ miodu na urodę
Miody są bardzo często wykorzystywane w kosmetykach, zarówno tych profesjonalnych jak i wykonanych w warunkach domowych. Miód spadziowy z dodatkiem płatków owsianych świetnie wygładza skórę oraz nawilża ją i odżywia. W takim połączeniu może stanowić zarówno peeling jak i maseczkę.
Produkt zaleca się także osobom, które mają problemy z włosami. Przyrządza się wówczas z niego maski, które należy następnie spłukać ciepłą wodą, a włosy przemyć szamponem.
Bardzo popularna jest tak zwana „maska Kleopatry”. Do jej przygotowania w warunkach domowych potrzeba tylko łyżki miodu spadziowego, łyżki tłustego mleka oraz białka kurzego. Składniki należy dokładnie wymieszać i nałożyć na wcześniej oczyszczoną skórę twarzy. Po oczyszczeniu twarzy tonikiem i przed nałożeniem tak stworzonej maski warto dodatkowo zastosować peeling. Maskę pozostawiamy na twarzy na około 30 minut. Po upływie tego czasu stanie się krucha. zmywamy ją wówczas ciepłą wodą i stosujemy dopasowany do cery, lekki krem.
Miód jest też często wykorzystywany w przypadku suchych i pękających ust. Należy wówczas jedynie rozsmarować na ich powierzchni trochę miodu i pozostawić. Usta staną się miękkie, wygładzone i nawilżone. Miód przyspieszy również gojenie się pęknięć. Kolejną zaletą stosowania miodu na usta jest fakt, że chcąc pozbyć się go, można go zlizać i zjeść, dzięki czemu cenne składniki dodatkowo zostaną przyswojone przez organizm a miód się nie zmarnuje.
