Łojotokowe zapalenie skóry-objawy, leczenie, zapobieganie, metody naturalne

Łojotokowe zapalenie skóry, uważane często za przewlekłą postać egzemy pojawia się na ciele, gdzie występuje dużo gruczołów łojowych, takich jak kark, nos i skóra głowy, klatka piersiowa. Dokładna przyczyna powstawania łojotokowego zapalenia skóry jest nieznana, chociaż twierdzi się, że odgrywają tu rolę geny i hormony. Mikroorganizmy żyjące naturalnie na skórze mogą również przyczyniać się do łojotokowego zapalenia skóry.

Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry

Łojotokowe zapalenie skóry może być spowodowane brakiem równowagi poziomów hormonów, niedoborami żywieniowymi, słabym układem odpornościowym lub problemami układu nerwowego. Jednak obserwacje i badania statystyczne pokazują, że istnieją pewne typowe czynniki ryzyka związane z tym schorzeniem do których należą:

• Łojotokowe zapalenie skóry często pojawia się u osób zestresowanych lub zmęczonych.
• Narażenie na ekstremalne warunki pogodowe, np. mróz może wywołać łojotokowe zapalenie skóry.
• Nieodpowiednia higiena może również powodować łojotokowe zapalenie skóry.
• U osób zakażonych wirusem HIV, łojotokowe zapalenie może dotknąć całego obszaru ciała ze względu na niska odporność
• Osłabiona odporność ze względu na inne stany również może powodować łojotokowe zapalenie skóry. Przyczyny osłabionej odporności obejmują chemioterapię, leki immunosupresyjne i cukrzycę, jak również niedobór mikroelementów i witamin
• Obecność drożdży zwanych Malassezia

Ogólnie, łojotokowe zapalenie skóry występuje nieco częściej u mężczyzn niż u kobiet. Pacjenci z pewnymi chorobami, które wpływają na układ odpornościowy i układ nerwowy, takie jak choroba Parkinsona, również są narażeni na zwiększone ryzyko rozwoju łojotokowego zapalenia skóry. Może dotyczyć również osób cierpiących na epilepsję, alkoholizm, trądzik, trądzik różowaty i problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak depresja i zaburzenia jedzenia.

Objawy łojotokowego zapalenia skóry

Objawy łojotokowego zapalenia skóry postępują powoli. Na początku skóra staje się zaczerwieniona i zapalna. Stopniowo rozwijają się zmiany skórne. Skóra zaczyna tworzyć łuski, które mogą przybierać biały i żółtawy kolor. Jeśli obszar zapalny zostanie zainfekowany, może stać się bardzo swędzący. U dzieci rozwija się na skórze głowy i czole, ale może rozprzestrzeniać się na brwi.

U noworodków rozwija się w postaci żółtawej, tłustej i plamistej wysypki na skórze głowy. Ten stan jest bardzo powszechny i zwykle sam się rozwiązuje.  Kiedy łojotokowe zapalenie skóry rozwija się w wieku dorosłym, zwykle trudniej jest się go pozbyć. Nieleczony może trwać latami. Łupież jest łagodną postacią łojotokowego zapalenia skóry i wpływa tylko na skórę głowy. Uważa się, że łupież jest spowodowany rodzajem grzyba, który może podrażniać skórę głowy, powodując swędzenie i wywołując łuszczenie się skóry.  W cięższych przypadkach często obserwuje się czerwone plamy (rumieniowate płytki) na skórze głowy, za uszami lub w innych obszarach dotkniętych łojotokowym zapaleniem skóry.

Łojotokowe zapalenie skóry często pojawia się na skórze głowy, gdzie objawy mogą wahać się od suchych płatków (łupieżu) do żółtej, tłustej łuski i zaczerwienień skóry. Łojotokowe zapalenie skóry może się również rozwijać na innych obszarach ciała, takich jak twarz, górna część klatki piersiowej i plecy. Do typowych objawów łojotokowego zapalenia skóry należą:

• Zaczerwienienie
• Tłusta, opuchnięta skóra
• Białe lub żółtawe płatki oddzielającego się naskórka
• Swędzenie i pieczenie
• Różowe plamy, najbardziej widoczne u osób o ciemnej skórze

Jak rozpoznaje się łojotokowe zapalenie skóry?

Łojotokowe zapalenie skóry często może wyglądać – lub nawet się pojawiać – z innymi stanami chorobowymi skóry, takimi jak atopowe zapalenie skóry i łuszczyca. Nie ma testu na rozpoznanie łojotokowego zapalenia skóry. Lekarz zazwyczaj pyta o historię choroby, a także wykona fizyczne badanie skóry. Czasem może być wymagana biopsja skóry (procedura, w której pobierana jest mała próbka skóry), aby wykluczyć inne stany, które wyglądają podobnie jak łojotokowe zapalenie skóry.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry koncentruje się na zmniejszaniu skali, zmniejszaniu stanu zapalnego i obrzęku oraz ograniczaniu swędzenia. W łagodnych przypadkach miejscowy krem przeciwgrzybiczy lub szampon leczniczy może wystarczyć do opanowania objawów.  W cięższych przypadkach można otrzymać receptę na łagodne leczenie kortykosteroidami, aby również uspokoić stan zapalny.

Lek stosowany jest miejscowo tylko zgodnie z zaleceniami. W przypadkach, gdy kortykosteroidy nie są odpowiednie lub gdy były stosowane przez dłuższy czas, można zalecić miejscowe leki nie zawierające kortykosteroidów. Leki te nazywane są miejscowo inhibitorami kalcyneuryny (TCI) i są zatwierdzone do stosowania przez dorosłych i dzieci w wieku dwóch lat lub starszych. Doustne leki przeciwgrzybicze mogą być stosowane w bardzo ciężkich przypadkach.

Naturalne metody leczenia łojotokowego zapalenia skóry

Wyzwalacze łojotokowego zapalenia skóry zależą od rodzaju skóry i jej wrażliwości. Jeśli chodzi o naturalne rozwiązania, nie ma jednej uniwersalnej opcji. Oto kilka naturalnych środków, które mogą pomóc w zapobieganiu objawom łojotokowego zapalenia skóry lub w leczeniu zaostrzeń:

• Właściwa pielęgnacja skóry. W przypadku łojotokowego zapalenia skóry na ciele, zwłaszcza na twarzy, rozsądne jest utrzymywanie dotkniętych obszarów w czystości przez codzienne mycie wodą z naturalnym mydłem bez szkodliwych chemicznych dodatków takich jak parabeny. W przypadku objawów skórnych osoby dorosłe mogą stosować dostępne bez recepty szampony przeciwłupieżowe zawierające smołę węglową, kwas salicylowy, siarczek selenu lub pirytionian cynku.
• Tran, który jest bogaty w kwasy tłuszczowe omega-3, znany jest z właściwości przeciwzapalnych. Badania wykazały, że przyjmowanie suplementów oleju rybnego powoduje zmniejszenie objawów skórnych różnych stanów zapalnych skóry. Tran  jest bezpieczny, pod warunkiem, że jest przyjmowany zgodnie z zaleceniami. Matki karmiące piersią powinny mieć świadomość, że przyjmowanie tranu zwiększa poziom kwasów tłuszczowych omega-3 w mleku matki.
• Aloes ma również właściwości przeciwzapalne, a badania wykazały, że jest on skuteczny w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry. Suplementy z aloesu mogą pomóc w tłumieniu zaostrzeń i złagodzić ich nasilenie. Miejscowe stosowanie aloesu może również pomóc w opanowaniu zaczerwienienia i swędzenia podczas nawrotów choroby.
• Probiotyki mogą wzmocnić układ odpornościowy i zmniejszyć reakcje zapalne w całym organizmie. Podczas gdy badania nad wpływem probiotyków na liczbę nawrotów są ograniczone, probiotyki nadal wspomagają wyższą odpowiedź immunologiczną, więc mogą być warte polecenia w tym przypadku.
• Olejek z drzewa herbacianego od dawna jest badany jako lek na wiele chorób skóry. Ma właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwzapalne. Miejscowe stosowanie oleju z drzewa herbacianego jest bezpieczne, ale należy go rozcieńczyć olejem nośnikowym, takim jak olej kokosowy lub oliwa z oliwek. Wymieszaj 3-5 kropli olejku z drzewa herbacianego z łużką oleju kokosowego i nanieś go na skórę. Pomaga to zmniejszyć swędzenie i przyspiesza gojenie się łuskowatych płatków skóry.
• Ziołowe olejki eteryczne. Różne rozcieńczone olejki eteryczne można podawać miejscowo na skórę, aby złagodzić objawy. Może to być olej z wiesiołka, olej z ogórecznika i olej z nasion czarnej porzeczki, które również zawierają właściwości, mogące pomóc w leczeniu objawów Łojotokowego zapalenia skóry. Pomagają rownież zmniejszyć swędzenie i zaczerwienienie.