Koronografia – badanie, przygotowanie do badania, dla kogo, powikłania

Koronografia jako zabieg medyczny często nazywana jest także cewnikowaniem tętnic wieńcowych lub angiografią wieńcową. Wykonuje się ją głównie w celu kontroli pracy tętnic. Dzięki temu zabiegowi możliwe jest natrafienie na zwężenia tętnicze, prowadzące do miażdżycy. Po badaniu opracowuje się program leczenia. Wcześniej wykonuje się także tzw. „balonikowanie”. Koronografię zaliczymy do grupy badań fachowych, podczas których poddaje się ocenie jakość przepływy krwi w tętnicach wieńcowych, bada się także stan ukrwienia sercowego. Przy zbyt wąskich tętnicach serce jest niedokrwione. Stąd biorą się wszelkie schorzenia wieńcowe. Zawał serca to stan pojawiający się w sytuacji, gdy wybrana z tętnic wieńcowych zostaje zatkana. Badanie koronograficzne zazwyczaj się planuje, ale jeśli do lekarza nagle trafia pacjent z dodatnimi wynikami wcześniejszych badań serca, zabieg trzeba wykonać możliwie jak najszybciej. Ostre zespoły wieńcowe sprawiają, że koronografia musi być wykonana natychmiast. Diagnostyka stanowi pierwszy etap angioplastyki. Można przeprowadzić także pomostowanie aorty, czyli popularnie zwane by – passy.

 Koronografia – jak przebiega?

Jeśli ktoś od dzieciństwa zmagał się z wadą serca, albo z czasem ją nabył, będzie musiał poddać się koronografii przed wszystkimi zabiegami operacyjnymi mającymi wpływ na serce oraz naczynia krwionośne. Badanie w praktyce wygląda tak, że do wybranej tętnicy zostaje wprowadzony cewnik z kontrastem. Na miejsce wprowadzenia wybrać można tętnicę udową, promieniową, a także ramienną. Znieczulenie jest miejscowe. Wygląd i zmiany w tętnicach lekarz obserwuje za pomocą specjalistycznego aparatu z rentgenem. Koronografię zaliczymy do badań inwazyjnych. To znaczy, że może występować pewne ryzyko, głównie wtedy, gdy pacjent jest uczulony na środki wprowadzane przez cewniki. W koronografii wykorzystywane są dwa typy kontrastów. Dzielą się one na jonowe oraz niejonowe. Szereg badan sprawia, że dziś o wiele łatwiej jest dobrać odpowiedni kontrast dla pacjenta. Niektóre z kontrastów są droższe od pozostałych, zwłaszcza te uniwersalne, niewywołujące żadnych uczuleń. Lekarz ma obowiązek poinformować pacjenta, że niektóre wybrane kontrasty mogą przyczynić się do pojawienia się niepożądanych objawów. Szczególną uwagę trzeba poświęcić osobom starszym oraz odpowiedzialnym za nie opiekunom. W czasie wykonywanie koronografii dojść może do powikłań charakteru miejscowego oraz ogólnego.

Koronografia – rodzaje powikłań

Powikłania po koronografii najczęściej przyjmują charakter miejscowy. Ich następstwem mogą być:

•  krwiaki
•  miejscowe krwawienia w miejscach nakłuwania tętnic
•  rozwarstwiona tętnica i powstanie tętniaka
•  tętniak rzekomy
•  słabsza ciągłość tętnicza
•  zakrzepy i zatory
•  odrywanie się blaszek miażdżycowych
•  niewystarczająco dokrwione ręce i nogi
•  zakażenia

Cały szereg powikłań ogólnych wiąże się z obecnym stanem zdrowotnym pacjenta. Pojawiają się także w sytuacjach, gdy w niewłaściwy i nieprzemyślany sposób zostaną dobrane środki cieniujące. To prowadzi do różnych nieprawidłowości z dziedziny neurologii, osłabia się skuteczna praca nerek, występuje tzw. pokrzywka, przybiera ona postać obrzęków. Dojść może do wstrząsów anafilaktycznych. Pacjent zaczyna się zmagać z bradykardią oraz hipotonią. Pacjenci, którzy mają problemy natury internistycznej i kardiologicznej, muszą być przygotowani na powikłania dotyczące krążenia. Najczęściej mają one postać arytmii serca. W tej sytuacji migotają przedsionki. Oprócz tego dochodzi do ostrej niewydolności krążeniowej, obrzęku płuc. W dalszej kolejności występuje także zawał serca, udar mózgu, zniszczenie głównych naczyń tętniczych, także aorty. Wszystkie te objawy kierują nas w stronę koniecznej i szybkiej operacji.

Koronografia – kto nie powinien jej robić?

Każde badanie o inwazyjnym charakterze odradzane jest pewnej grupie osób. Także w przypadku koronografii takie grupy się znajdą. Wykwalifikowani profesorowie i specjaliści z dziedziny kardiologii zgodnie przyznają, że właściwie w pierwszej kolejności powinno się zabraniać koronografii wszystkim osobom, które nie dają na ten zabieg świadomego przyzwolenia. Jeśli chodzi o sprawy zdrowotne stojące w stosunku do koronografii w pozycji zdecydowanie negatywnej – to wyróżniamy następujące zjawiska:

•  niewydolność nerek w stopniu zaawansowanym
•  obrzęki płuc
•  skazy krwotoczne
•  nieprzerwane krwawienie w obszarze przewodu pokarmowego
•  udar mózgu
•  niedokrwistość
•  zaawansowane nadciśnienie tętnic
•  nieprawidłowy poziom elektrolitów
•  szereg ciężkich chorób wyniszczających nasz organizm
•  wsierdziowe zapalenie
•  wahający się poziom cukru we krwi

Koronografia – przed badaniem

Do badania koronarograficznego kieruje nas lekarz. Przedtem zazwyczaj trzeba także wykonać szereg innych badań, np. EKG, lekarz może zlecić także testy wysiłkowe. Zanim udamy się na badanie, dobrze będzie zaszczepić się przeciwko żółtaczce. Szczepionka zostanie nam zaserwowana w trzech partiach. Nasze ciało staje się odporne na wirus B w kilka tygodni po przyjęciu drugiej dawki szczepionki. Przed badaniem koniecznie trzeba zapytać lekarza, które z leków w dniu spotkania można swobodnie przyjąć, a z jakich czasowo zrezygnować. W dzień przeprowadzania koronografii trzeba odstawi przede wszystkim leki działające przeciwko cukrzycy. Wszystkie substancje wstrzykiwane dożylnie także trzeba odstawić. Powinny wystarczyć zastrzyki heparynowe, do rejonów pod skórą. Aspirynę stosować można swobodnie. Wybierając gabinet do przeprowadzenia koronografii, zwracajmy uwagę na jego renomę. Być może ktoś ze znajomych badał się wcześniej i będzie mógł nas naprowadzić na bezpieczne miejsce, w którym poddamy się badaniu bez najmniejszego lęku i miliona wątpliwości. Komfort badania liczy się tak samo, jak jego skuteczność.