Podróże kształcą. Kształcą i pozwalają poznawać inne kultury, w tym kulturę kulinarną. Chyba wszyscy się zgodzą z tezą, która przypisuje popularność nowych produktów spożywczych i nowych dań właśnie turystyce. Gdy do naszego kraju zawitały tanie lotnicze i nagle okazało się, że tak łatwo podróżować na Bliski Wschód czy do krajów Północnej Afryki, a Egipt, Cypr, Turcja, Izrael są w zasięgu ręki, rzesze rodaków wyruszyło na szlaki turystyczne. A przywozili z kolei ze sobą wspaniałe wspomnienia, wrażenia kulinarne i oryginalne produkty spożywcze.
Hummus, co to jest?
Hummus jest daniem wywodzącym się podobno oryginalnie z Libanu, jednak pierwsze wzmianki o tej potrawie sięgają czasów starożytnych, stąd trudno przypisać go do konkretnego kraju, już raczej obszaru geograficznego. Hummus występuje pod postacią pasty do smarowania z delikatnymi dodatkami. Przyrządza się go z ugotowanych i przecieranych nasion ciecierzycy, ale także z innych roślin strączkowych.
Hummus pojawia się na stołach w wielu różnych wariantach. Zawsze jest to jednak zimna przekąska, kulinarny starter, jedzony najczęściej oryginalnie z chlebem w rodzaju pity. Czasami hummus może stanowić dodatek wzbogacający inne dania.
Hummus jest niezwykle ważnym składnikiem diety mieszkańców Libanu, Izraela, państw arabskich czy Grecji. Jak mówi legenda potrawa ta zostały stworzona przez sułtana Saladyna w okresie wypraw krzyżowych. Aktualnie jest popularna na całym świecie za sprawą swojego oryginalnego smaku oraz wartości odżywczych. Szczególnie potrawę tę upodobali sobie wegetarianie i weganie. Pasta z ciecierzycy to doskonałe źródło białka roślinnego, jest sycąca i smaczna, chociaż wymaga akceptacji jej poszczególnych składników.
Wiele państw dzisiaj konkuruje o miano źródła pochodzenia hummusu. Nie ma możliwości ustalenia prymu w tej dziedzinie. Najważniejsze, że pojawia się w menu restauracji na całym świecie, a przede wszystkim w Izraelu, Turcji, Palestynie, Jordanii, Egipcie i w państwach, które pokochały tę potrawę, również w Polsce.
Hummus, z czego się składa?
Podstawowym składnikiem hummusu jest ciecierzyca, czasem bób. Ugotowane ziarna ciecierzycy lub bobu przeciera się lub uciera. Do tego niezbędny jest:
- czosnek
- pasta sezamowa czyli tahini
- oliwa
- sok z cytryny
- kumin
- sól
- pietruszka
Hummus, właściwości odżywcze
Hummus zawiera bogactwo składników odżywczych, witamin i minerałów, bogaty jest w tak ważny dla człowieka błonnik, dlatego stanowi doskonałe uzupełnienie zbilansowane diety. Hummus zawiera przede wszystkim białko pochodzenia roślinnego, a także:
- żelaza i to w dużych ilościach
- mangan
- siarkę
- cynk
- witaminę C
- witaminę B6
- kwas foliowy
- nienasycone kwasy tłuszczowe
- błonnik
Hummus jako doskonałe źródło białka roślinnego preferowany jest przez wegetarian i wegan, ale w taki sam sposób pozytywnie oddziałuje w menu na każdym stole, niemniej hummus szczególnie zalecany jest:
- dla osób z niedokrwistością z uwagi na dużą zawartość żelaza w swoim składzie
- dla osób z osłabioną odpornością ze względu na witaminę C
- dla kobiet w ciąży, dostarcza naturalny kwas foliowy
- dla osób o podwyższonym poziomie cholesterolu i chorujących na miażdżycę, ze względu na zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych
- dla diabetyków ze względu na niski indeks glikemiczny
- dla osób dbających o linię i odchudzających się z uwagi na niską kaloryczność i błonnik
Hummus
Kliknij i sprawdź ceny!
Hummus jako źródło białka
Hummus to doskonały wybór potrawy dostarczającej witamin, minerałów a przede wszystkim białka. W 100 g ugotowanej ciecierzycy znajduje się 8,86 g białka, a osoba dorosła powinna dziennie spożywać do 1 g białka na 1 kg masy ciała. Wyliczenia te dotyczą głównie białka pochodzenia zwierzęcego, ale również białko roślinne pod wieloma względami może je zastępować. Szczególnie wtedy, gdy ciecierzycę łączy się z innymi produktami roślinnymi w jednym posiłku, choćby z kaszą. Wówczas danie tworzy pełnowartościową porcję białka. Białko znajdujące się w hummusie zapewnia organizmowi wiele z aminokwasów, których nie znajdzie on w innych produktach zbożowych.
Według dietetyków dorosły człowiek powinien zapotrzebowanie na białko pokrywać w połowie przez białko pochodzenia zwierzęcego a drugą połowę powinno stanowić białko roślinne. Natomiast kobiety w ciąży oraz dzieci powinny otrzymywać białko roślinne w ilości 1/3 dziennego zapotrzebowania.
Ważnym składnikiem hummusu jest pasta sezamowa, czyli tahini, dostępna już w większości polskich sklepów. Stanowi ona w potrawie źródło metioniny uczestniczącej w wielu reakcja metabolicznych organizmu. Substancja ta mmusi być dostarczana organizmowi z zewnątrz, należy bowiem do grupy aminokwasów niezbędnych. Również połączenie hummusu z pieczywem uzupełnia wartość potrawy o kolejne aminokwasy obecne w zbożach. Hummus stanowi produkt spożywczy wysokobiałkowy, a to znaczy, że uwalnia się on w organizmie człowieka bardzo powoli, pozostawiając na długo uczucie sytości i zapobiegając podjadaniu. Hummus stosowany w diecie wegetariańskiej zastępuje mięso, właśnie ze względu na zawartość białka oraz żelaza zapobiegającego anemii.
Hummus bogaty w błonnik pokarmowy
Dzienne spożycie błonnika dla dorosłej osoby powinno wynosić od 20 do 35 g. Niedobór błonnika pokarmowego rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego jest przyczyną nawracających zaparć. Hummus przygotowany z ciecierzycy zawiera ok. 7,6 g na każde 100 g ugotowanej rośliny. Frakcja nierozpuszczalna błonnika doskonale wpływa na perystaltykę jelit i poprawia rytm oczyszczania organizmu. Poza tym wiąże nadmiar kwasu solnego w żołądku, co z kolei poprawia komfort odżywiania u osób z nadkwaśnością lub refluksem żołądkowym.
Hummus spożywany w nadmiernych ilościach powoduje wzdęcia. Nasiona ciecierzycy bowiem zawierają oligosacharydy gazotwórcze, które nie są trawione przez organizm człowieka. Ulegają one rozkładowi z udziałem bakterii jelita grubego i w konsekwencji powodują gazy. Jednak łatwo tym niepożądanym skutkom zapobiec poprzez dodanie do moczącej się ciecierzycy sody oczyszczonej i odlewając wodę z moczenia ziaren. Do hummusu dodaje się zioła przeciwdziałające temu zjawisku, choćby kumin. Można też dodać prawie bezsmakowy cząber.
Hummus a układ krążenia
Hummus przygotowany na bazie ciecierzycy powoduje obniżenie poziomu cholesterolu w organizmie. Zmniejsza też ciśnienie krwi oraz chroni cały układ krążenia. Błonnik zawarty w roślinie wspomaga wydalanie nadmiaru tłuszczu. Ciecierzyca jako roślina strączkowa chroni przed miażdżycą poprzez zapobieganie odkładaniu się płytek miażdżycowych w tętnicach. Codzienne jedzenie niewielkich ilości roślin strączkowych zmniejsza ryzyko zawału serca.
Składnikiem hummusu jest również oliwa z oliwek, która posiada zbawienny wpływ na organizm. Przede wszystkim, podobnie jak sezam, zawiera antyoksydanty wiążące wolne rodniki zapobiegając wielu chorobom, w tym nowotworowym.
