Co to jest hummus?
Hummus jest potrawą wywodzącą się głównie z Egiptu. Współcześnie jest bardzo rozpowszechniona na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce, dużą sławę zyskuje również w Polsce – głównie wśród wegan i wegetarian. Można ją znaleźć praktycznie w każdym sklepie spożywczym lub wykonać w domu.
Legenda głosi, ze potrawa została wymyślona w czasie wypraw krzyżowych przez sułtana Saladyna.
Podstawowym składnikiem dania jest ciecierzyca, można ją jednak przygotować z innych roślin strączkowych. Hummus spożywa się zazwyczaj jako przekąskę wraz z pitą (popularny chlebek arabski) lub jako składnik do dania głównego.
Ciekawostką jest, że majem 2010 roku w Libanie został pobity rekord Guinnessa dotyczący największej przygotowanej porcji hummusu. Przygotowywało ją 300 kucharzy. Hummus ważył ponad 10 000 kg, a do jego wykonania zużyto 8 ton ciecierzycy, 2 tony soku z cytryny, 2 tony pasty tahini oraz 70 kg oliwy z oliwek.
Również Grecy mogą pochwalić się pastą swojego wykonania. Grecka wersja hummusu nosi nazwę pasty fava i jest przygotowywana z łuskanego grochu z dodatkiem oliwy z oliwek, cebuli, czosnku i cytryny.
Jak przyrządzić oryginalny hummus?
Składniki tradycyjnego, oryginalnego hummusu to ciecierzyca, pasta tahini (inaczej pasta z ziaren sezamu), sok z cytryny, soda, czosnek oraz oliwa z oliwek. Ewentualnie można dodać przyprawy do smaku.
Wykonanie pasty nie jest trudne. Na początku należy przygotować ciecierzycę. Suchą przesypujemy do sitka, a następnie bardzo dokładnie płuczemy bieżącą wodą. Po wykonaniu tej czynności przekładamy ciecierzycę do naczynia i zalewamy wodą. Wody musi być dwa razy więcej niż ciecierzycy. Wsypujemy pełną łyżkę sody i mieszamy. Odstawiamy na kilkanaście godzin – najwygodniej wykonać wszystko przed pójściem spać, aby z samego rana mieć gotową bazę pod dalsze gotowanie. Rankiem ziarna powinny podwoić swoją objętość.
Następnym krokiem jest gotowanie ziaren na średnim ogniu do momentu, gdy będą już całkowicie miękkie (wręcz rozpadające się w palcach). Proces ten trwa zazwyczaj około 1,5 godziny. Podczas gotowania na powierzchni wody może pojawić się piana. Wówczas należy ją zebrać łyżką.
Po ugotowaniu garnek z ciecierzycą zestawiamy z gazu i odstawiamy na bok do momentu ostygnięcia. Kolejnym krokiem jest przełożenie ziaren do sita i odczekanie, aż będą suche.
Ostatnim elementem zadania jest dokładne zmiksowanie ciecierzycy na gładką pastę wraz z resztą składników. Aby konsystencja była bardziej lekka i przyjemna warto dodać odrobinę wody. Gotową pastę przekładamy do miseczek, polewamy odrobiną oliwy z oliwek i posypujemy pokrojoną natką pietruszki.
Jakie inne składniki można dodać do pasty?
Z hummusem idealnie komponują się takie zioła jak czarnuszka, słodka papryka mielona lub curry.
Tradycyjny hummus przygotowywany jest oczywiście z ciecierzycy. Jeśli jednak ktoś nie akceptuje tego smaku lub ma ochotę wypróbować czegoś innego, może przygotować pastę z buraków, dyni lub fasoli.
Jak przechowywać hummus?
Przygotowaną pastę trzeba przechowywać w lodówce, lecz nie dłużej niż kilka dni. W taki sam sposób przechowuje się ugotowaną ciecierzycę przed wykonaniem dania. Jeśli okaże się, że ugotowanych ziaren jest zbyt dużo, zawsze można wykorzystać pozostałości do stworzenia oryginalnych i apetycznych sałatek.
Złote zasady przyrządzania hummusu
- Gotując ciecierzycę nie wolno dodawać do wody soli. Przyprawę można użyć dopiero podczas łączenia składników. Jeśli sól zostanie użyta podczas gotowania, ciecierzyca będzie twarda i niesmaczna
- Aby rozrzedzić gotowy hummus należy użyć odrobiny wody (tak jak zostało napisane w przepisie). Absolutnie nie można w tym celu używać oliwy z oliwek
- Kumin jest obowiązkową przyprawą dania. Nie tylko ze względu na tradycję, ale i ze względów zdrowotnych. Ciecierzyca (jak i wszystkie inne rośliny strączkowe) należą do ciężkostrawnych, kumin natomiast reguluje proces trawienia
- Ziarna ciecierzycy przygotowywana powyższą metodą można bez problemu zastąpić ciecierzycą z puszki, jednak pasta straci nieco ze swojego smaku
Hummus
Kliknij i sprawdź ceny!
Właściwości zdrowotne hummusu
Zarówno ciecierzyca jak i reszta składników posiadają liczne właściwości korzystne dla zdrowia. Połączenie ziaren z pastą tahini sprawi, że białko pochodzące z potrawy będzie lepiej przyswajalne przez organizm. Inną zaletą jest duża zawartość żelaza, co jest doceniane przez wegetarian i weganów, którzy rezygnują z bogatego źródła tego pierwiastka jakim jest mięso.
Hummus posiada niski indeks glikemiczny. Oznacza to, że cukier z przewodu pokarmowego do krwi wchłania się bardzo powoli, zmniejszając tym samym ryzyko skoków poziomu insuliny i glukozy we krwi. Dzięki temu produkt mogą spożywać diabetycy, ale i osoby będące na diecie (hummus zmniejsza napady głodu i ochotę na podjadanie).
Ciecierzyca zawiera saponinę, kwas fitynowy, antyoksydanty oraz błonnik. W połączeniu z pozostałymi składnikami potrawy może działać antynowotworowo (w szczególności jeśli chodzi o jelito grube).
Hummus jest bogatym źródłem składników mineralnych, takich jak magnez, wapń, cynk, miedź, selen i żelazo. Miedź jest odpowiedzialna za utrzymywanie stabilnej struktury szkieletu. Wapń z kolei zmniejsza straty z masy kostnej, a cynk przyspiesza wzrost i regenerację kości.
Ciecierzyca wpływa również korzystnie na układ krążenia, ponieważ obniża poziom cholesterolu, chroni układ oraz zmniejsza ciśnienie krwi. Wspomaga także wydalanie tłuszczu z organizmu, chroniąc tym samym przed tworzeniem się złogów w tętnicach. Efektem jest zmniejszanie ryzyka powstawania miażdżycy. Liczne badania wykazały, że spożywanie 3/4 szklanki ugotowanej cieciorzycy zmniejsza znacznie ryzyko zawału serca.
Do innych zalet należy: dodawanie energii, zaspokajanie głodu na dłuższy czas, działanie przeciwzapalne oraz pomoc w regulacji rytmu wypróżnień. Zaspokajanie apetytu jest zjawiskiem korzystnym podczas odchudzania się.
