Desmoxan – opis, zastosowanie, skutki uboczne, przeciwwskazania

Palenie papierosów to jeden z najczęstszych nałogów współczesnych ludzi. Nie istnieją absolutnie żadne korzyści płynące z tej czynności, natomiast wśród negatywnych skutków znajdują się: impotencja, zaostrzenie astmy oraz alergii, powikłania ciąży oraz porodu, patologie płodu, dolegliwości płucne, pogorszenie wzroku, zwiększone ryzyko nowotworów, miażdżyca, udary mózgu, zawał, a nawet utrata słuchu. Skóra palaczy wokół ust oraz na palcach dłoni stopniowo zmienia swoje zabarwienie, oddech staje się nieświeży, a zęby nieatrakcyjnie żółte.

Opakowania papierosów w Polsce posiadają obecnie odstraszające obrazki ilustrujące, jak duże ryzyko niesie za sobą palenie papierosów.

Według WHO, w wyniku chorób spowodowanych paleniem tytoniu rocznie umiera blisko 5 milionów ludzi na całym świecie, natomiast aż 600 000 osób traci życie w wyniku palenia biernego (np. podczas długotrwałego przebywania wśród osób palących).

Coraz więcej nałogowych palaczy stara się zerwać z nałogiem, szukając coraz bardziej sprawdzonych metod. Najczęstszym wyborem takich osób są tabletki lub plastry. Jednym z leków stosowanych przez palaczy jest Desmoxan.

Opis Desmoxanu i istota działania

Substancją czynną Desmoxanu jest cytyzyna – alkaloid, który występuje między innymi w nasionach złotokapu. Cytyzyna ma właściwości podobne do nikotyny obecnej w papierosach. Selektywnie wiąże się ona z receptorami nikotynowymi, czego skutkiem jest pobudzenie autonomicznego układu nerwowego. Pobudza również ośrodek naczynioruchowy i oddechowy oraz zwiększa wydzielanie adrenaliny. Istotą zjawiska jest konkurowanie z nikotyną o te same receptory w organizmie, w efekcie cytyzyna stopniowo wypiera przeciwną substancję.

Jedna kapsułka Desmoxanu zawiera 1,5 mg cytyzyny. Pozostałe substancje to: skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna.

Wynikiem tego zjawiska jest zmniejszenie się głodu nikotynowego oraz stopniowe przemijanie uzależnienia.

Desmoxan bardzo dobrze wchłania się z układu pokarmowego. Maksymalne stężenie we krwi osiąga po około godzinie. Większość leku wydalana jest w niezmienionej postaci z moczem.

Lek dostępny jest w formie twardych kapsułek przeznaczonych do stosowania doustnego. Porcję należy popić dużą ilością mineralnej wody niegazowanej. Jedno opakowanie pokrywa się z całkowitym czasem leczenia trwającego 25 dni.

Wskazania

Celem stosowania Desmoxanu jest trwałe zaprzestanie stosowania wyrobów nikotynowych. Grupą docelową są osoby palące tytoń, które planują stopniowo i trwale przestać wykonywać tę czynność. Jest to środek dla każdej osoby, która nie może poradzić sobie z uzależnieniem nikotynowym i jest poważnie zdecydowana na rezygnację z nikotyny.

Przeciwwskazania

Pierwszym i podstawowym przeciwwskazaniem jest uczulenie lub nadwrażliwość na którykolwiek składnik leku. Do pozostałych przeciwwskazań należą:

• niestabilna dławica piersiowa
• silne zaburzenia rytmu serca
• niedawno przebyty zawał serca lub udar mózgu
• ciąża
• okres karmienia piersią

Wymienione powyżej stany organizmu zmuszają do bezwzględnej rezygnacji ze stosowania tego leku. Istnieje również szereg dolegliwości, które wymagają zmniejszenia dawki lub również rezygnacji z leku. W ich przypadku konieczna jest konsultacja z lekarzem, a należą do nich:

• niewydolność serca
• choroba niedokrwienna serca
• nadciśnienie tętnicze
• cukrzyca
• schizofrenia
• choroba naczyń mózgowych
• miażdżyca tętnic lub inne choroby naczyń obwodowych
• guzy chromochłonne nadnerczy
• niewydolność wątroby i nerek
• nadczynność tarczycy
• choroba refluksowa przełyku
• choroba wrzodowa dwunastnicy lub żołądka

W przypadku powyższych chorób to lekarz ostatecznie decyduje, czy Desmoxan może być przyjmowany. Ze względów profilaktycznych nie zaleca się podawania leku osobom poniżej 18 roku życia oraz powyżej 65 roku życia. Nie przeprowadzono bowiem dokładnych badań stwierdzających jak cytyzyna wpływa na organizm osób w tych grupach wiekowych.

Nie istnieją przeciwwskazania do prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługi maszyn.

Dawkowanie

Desmoxan przyjmuje się według określonego schematu dążąc do jak najmniejszej dziennej dawki. Przez pierwsze trzy dni należy zażywać jedną kapsułkę co 2 godziny, nie przekraczając ilości 6 tabletek dziennie. Doba 4-12 wymaga zażywania jednej kapsułki co 2,5 godziny, nie przekraczając 5 tabletek dziennie. Od 13 do 16 dnia zaleca się jedną kapsułkę co 3 godziny, ale nie więcej niż 4 na dobę. W 17-20 dniu zalecana dawka to jedna kapsułka co 5 godzin, maksymalnie 3 na dobę. Ostatnie dni kuracji, to jest do 25 dnia, wiążą się z zażywaniem 1-2 kapsułek dziennie.

Najpóźniej piątego dnia od rozpoczęcia kuracji odwykowej należy całkowicie zrezygnować z palenia. Od tego dnia nie można pozwolić sobie nawet na jednego papierosa, ponieważ wpływa to bezpośrednio na skuteczność leczenia i efekty końcowe.

Łączenie z innymi lekami

Zażywanie jednocześnie Desmoxanu oraz innego leku wymaga konsultacji z lekarzem.

Nie należy stosować równolegle środków przeciwgruźliczych

Skutki uboczne

Podczas stosowania jakiegokolwiek leku mogą wystąpić objawy niepożądane. Desmoxan jest zazwyczaj dobrze tolerowany przez organizm. W sporadycznych przypadkach mogą jednak wystąpić głównie dolegliwości układu pokarmowego, tj.: suchość w ustach, wymioty, nudności, zmiany w odczuwaniu smaków, biegunka, zaparcia, wzdęcia, zgaga, pieczenie języka i nadmierne ślinienie. Do innych skutków ubocznych stosowania leku należą: zwiększenie apetytu, przyrost masy ciała, rozdrażnienie i zmiany nastroju, wzmożona męczliwość, zmęczenie, łzawienie oczu, złe samopoczucie, zmiana częstotliwości rytmu serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, zawroty i bóle głowy, zaburzenia snu, lęk, trudności w koncentracji, duszność, osłabienie popędu płciowego, bóle mięśniowe, wysypka, nadmierne pocenie się, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych czy zmniejszenie elastyczności skóry.

Wymienione objawy mogą wystąpić na początku leczenia i zazwyczaj ustępują podczas jego kontynuacji.