Chlamydia – przyczyny, czynniki ryzyka, objawy, diagnoza oraz powikłania

Chlamydia jest powszechną infekcją bakteryjną przenoszoną drogą płciową. Głównym czynnikiem wywołującym chorobę jest bakteria Chlamydia trachomatis. Osoby, które zaraziły się tego typu bakterią, we wczesnych stadiach nie posiadają żadnych, charakterystycznych objawów zewnętrznych. Taka sytuacja może sprawić, że choroba jest ignorowana, a leczenie odłożone na później.

Jednakże, warto zaznaczyć, że chlamydia może w późniejszym czasie powodować problemy zdrowotne, w tym problemy w zajściu w ciążę u kobiet. W drastycznych przypadkach może zagrozić prawidłowemu rozwojowi płodu.

Dlatego też, uprawianie stosunku seksualnego bez zabezpieczeń z osobą, która potencjalnie choruje na chlamydię może zwiększyć prawdopodobieństwo zarażenia się bakterią. W takich okolicznościach, należy jak najszybciej się przebadać na nosicielstwo.

Główną metodą leczenia chlamydii są doustne antybiotyki podawane w wielu lub jednej dawce. Zbyt długie oczekiwanie na leczenie chlamydii może spowodować poważne komplikacje.

Przyczyny chlamydii

Seks lub stosunek oralny bez użycia prezerwatywy są głównym źródłem rozprzestrzeniania się zakażenia chlamydią. Nawet brak doświadczenia penetracji może dopuścić do zarażenia. Taka czynność jak dotykanie genitaliów może przenosić bakterie.

Noworodki mogą nabywać chlamydię od zakażonej matki podczas porodu. Większość badań prenatalnych obejmuje test chlamydii, ale na szczęście nie jest to bolesne badanie.

Czynniki ryzyka chlamydii

Mężczyźni i kobiety mogą zarazić się infekcją, ale zasadniczo kobiety są bardziej podatne na tego typu zakażenia.  Statystycznie prawdopodobieństwo uzyskania chlamydii jest większe, jeśli uprawia się seks z więcej niż jedną osobą. Częstość zakażeń jest najwyższa wśród młodszych kobiet, częściowo dlatego, że ich niedojrzałe komórki szyjki macicy są bardziej podatne na infekcje, ale warto podkreślić, iż starszy wiek nie stanowi ochrony.

Inne czynniki ryzyka obejmują posiadanie choroby przenoszonej drogą płciową w przeszłości lub obecnie zakażenie. Ponadto, przymusowy akt seksualny (gwałt) wielokrotnie zwiększa ryzyko zachorowania na chlamydie oraz na inne choroby przenoszone drogą płciową.

Objawy chlamydii

Wiele osób nie zauważa objawów chlamydii, ponieważ są mało charakterystyczne i zasadniczo postacią przypominają inne przejściowe infekcję. Większość ludzi nie ma żadnych objawów. Jeśli już jakiekolwiek występują to zazwyczaj do trzech tygodni po zakażeniu. Niektóre z najczęstszych objawów to:

• uczucie pieczenia podczas oddawania moczu,
• żółta lub zielona wydzielina z penisa lub pochwy,
• ból w dolnej części brzucha,
• ból w jądrach,
• bolesne współżycie seksualne u kobiet.

U niektórych kobiet infekcja może rozprzestrzenić się na jajowody, co może powodować stan zwany zapaleniem narządów miednicy mniejszej.

Takie schorzenie charakteryzuje się:

• gorączką,
• silnym bólem w miednicy,
• nudnościami,
• krwawieniem z pochwy między miesiączkami.

Możliwe jest również zakażenie chlamydią w odbycie. W tym przypadku głównymi objawami są często: rozwolnienie, ból i krwawienie z tego obszaru.

Jeśli w ostatnim czasie uprawiany był seks oralny z osobą, która ma infekcję, może to spowodować rozwój bakterii w gardle. Dla tego zjawiska najczęstszymi symptomami jest ból gardła, kaszel oraz wysoka gorączka. Możliwe jest również nieświadome przenoszenie bakterii do gardła.

Symptomy chorób przenoszonych drogą płciową u mężczyzn i kobiet mogą być różne, dlatego ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów.

Diagnoza chlamydii

Podczas wizyty u lekarza specjalisty od chorób wenerycznych pacjent zostaje poddany szczegółowemu wywiadowi medycznemu. Jego celem jest dowiedzenia się jak najwięcej detali dotyczących potencjalnego zakażenia. Zazwyczaj lekarz pyta o objawy oraz argumenty świadczące o możliwości posiadania chlamydii. Luźna rozmowa pozwala na lepszą diagnozę, związku z czym nie należy przejmować się tą niezręczną sytuacją.

Najskuteczniejszym testem diagnostycznym na obecność chlamydii jest wymaz z pochwy u kobiet i test moczu u mężczyzn. Jeśli istnieje szansa, że infekcja znajduje się odbycie lub gardle, te obszary mogą być również poddane wymazowi.

Leczenie chlamydii

Dobra wiadomość jest taka, że chlamydia jest łatwa do leczenia. Związku z tym, że ma ona charakter bakteryjny, jest leczona antybiotykami. Azytromycyna jest antybiotykiem przepisywanym zazwyczaj w pojedynczej, dużej dawce. Działa ona skutecznie i natychmiastowo.

Natomiast doksycyklina jest antybiotykiem, który należy przyjmować dwa razy dziennie przez około tydzień.

Mimo wszystko lekarz może przepisać inne antybiotyki. Bez względu na to, który antybiotyk zostanie podany, trzeba postępować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi dawkowania, aby upewnić się, że infekcja w pełni ustępuje. Może to potrwać do dwóch tygodni, nawet w przypadku podawania pojedynczej dawki. Bardzo ważne jest ograniczenia a wręcz nie uprawianie seksu w trakcie leczenia. Nie dostosowanie się do takiego zalecenia może skutkować ponownych zarażeniem bakterią chlamydii.

Powikłania

Kobiece powikłania

Niektóre kobiety, w których organizmie rozwija się bakteria chlamydii mogą spodziewać się pewnych powikłań zdrowotnych, zwłaszcza, gdy leczenie nie zostało podjęte. Nieleczona infekcja może uszkodzić macicę, szyjkę macicy i jajniki. Takie uszkodzenia są bardzo bolesne i wymagają szpitalnego leczenia.

Kobiety mogą również stać się bezpłodne, jeśli chlamydia nie jest leczona, ponieważ jajowody mogą ulec bliznowaceniu. Kobiety w ciąży z infekcją mogą przenosić bakterie do swoich dzieci w czasie porodu, co może powodować infekcje oczu i zapalenie płuc u noworodków.

Męskie powikłania

Mężczyźni mogą również doświadczać powikłań, gdy chlamydie nie są leczone. W najądrzach lub jądrach może powstać stan zapalnych powodujący poważny ból. Infekcja może również rozprzestrzenić się na gruczoł krokowy , powodując gorączkę, bolesne współżycie i dyskomfort w dolnej części pleców. Innym możliwym powikłaniem jest zapalenie cewki moczowej.

To tylko niektóre z najczęstszych powikłań nieleczonej chlamydii, dlatego ważne jest natychmiastowe uzyskanie pomocy medycznej. Większość osób szybko leczących się nie ma długotrwałych problemów zdrowotnych.

Najpewniejszym sposobem uniknięcia zarażenia chlamydią jest używanie prezerwatywy podczas stosunku płciowego. Wyjątkiem są sytuację, gdy posiada się pewność, iż partner jest całkowicie zdrowy.