Badania USG na niedoczynność i nadczynność tarczycy

Tarczyca, niewielki gruczoł zlokalizowany w przedniej części szyi, produkuje trzy hormony, w tym niezwykle ważne dla naszego metabolizmu – trójjodotyroninę (T3) i tyroksynę ((T4). Zaburzenia jej pracy są dość powszechne, jednak często droga do diagnozy bywa długotrwała. Najlepszą metodę diagnostyki chorób tarczycy, tuż obok pomiaru stężenia jej hormonów, stanowi badanie ultrasonograficzne. Jakie są przesłanki do jego wykonania i jak przebiega to badanie?

Niedoczynność tarczycy – częsta przyczyna złego samopoczucia

Najczęściej niedoczynność związana jest z przewlekłym autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy (inaczej chorobą Hashimoto), jednak do jej przyczyn należy zaliczyć również leczenie radioaktywnym izotopem jodu lub całkowite usunięcie gruczołu. Zaburzenie to polega na zbyt małej produkcji hormonów, co przekłada się na objawy ogólnoustrojowe. USG tarczycy powinno być wykonane w przypadku:

• obniżonego stężenia FT3 i FT4 oraz podwyższonego stężenia TSH w badaniach laboratoryjnych;
• nadmiernej senności i męczliwości;
• nadwrażliwości na zimno;
• przyrostu masy ciała;
• zaburzeń pamięci;
• stanów depresyjnych;
• niskiego ciśnienia tętniczego krwi.

Nadczynność tarczycy – zaburzenie, którego nie należy bagatelizować

Nadczynność – czyli stan, w którym tarczyca produkuje zbyt dużą ilość hormonów – zazwyczaj związana jest z chorobą Gravesa-Basedowa lub hormonalnie czynnymi guzkami. W zaawansowanej postaci, stan taki może doprowadzić do groźnych dla życia powikłań, w tym przełomu tarczycowego czy zawału serca. O rozwijającej się nadczynności może świadczyć:

• uczucie gorąca;
• zwiększona potliwość;
• zmniejszenie masy ciała;
• wytrzeszcz gałek ocznych;
• rozdrażnienie i zwiększona nerwowość;
• przyspieszona praca lub zaburzenia rytmu serca;
• zaburzenia cyklu miesięcznego.

Badanie ultrasonograficzne jako element diagnostyki chorób tarczycy

USG jest badaniem diagnostycznym, które pozwala w dokładny i nieinwazyjny sposób ocenić budowę i strukturę gruczołu tarczowego. Jest to podstawa, wraz z badaniami hormonalnymi, do zlokalizowania problemów stojących zarówno za niedoczynnością, jak i nadczynnością.

Badanie ultrasonograficzne jest bezbolesne – lekarz przykłada głowicę aparatu USG do posmarowanej specjalnym żelem szyi, po czym delikatnie manewruje nią, by uwidocznić głębiej położone tkanki. Cała procedura trwa około 10 minut, a pacjent natychmiast po badaniu może wrócić do codziennych aktywności.