Augmentin – opis, wskazania, przeciwwskazania, interakcje, dawkowanie, skutki uboczne

Czym jest Augmentin?

Augmentin jest preparatem bakteriobójczym, w Polsce dostępnym tylko na receptę.

Zawiera dwie substancje czynne: amoksycylinę oraz kwas klawulanowy. Amoksycylina jest antybiotykiem beta-laktamowym o szerokim spektrum działania (stanowi półsyntetyczną penicylinę), natomiast kwas klawulanowy hamuje aktywność enzymów bakteryjnych. Sam w sobie nie wykazuje działań bakteriobójczych, musi zostać połączony z amoksycyliną. Stosunek obu substancji względem siebie wynosi 2:1.

Wskazania

Lek stosowany jest w leczeniu ogólnym zakażeń bakteryjnych, gdzie dane bakterie są wrażliwe na działanie substancji czynnych. Można stosować zarówno u dorosłych jak i u dzieci. Poniżej znajduje się spis konkretnych dolegliwości, w których środek może przynieść poprawę zdrowia:

• ostre zapalenie zatok
• zapalenie tkanki łącznej
• odmiedniczkowe zapalenie nerek
• zakażenia po ukąszeniach zwierząt
• zapalenie pęcherza moczowego
• okołozębowe ropnie z rozszerzającym się zapaleniem tkanek łącznych
• ostre zapalenie ucha środkowego
• zaostrzenie zapaleń przewlekłych
• pozaszpitalne zapalenie płuc
• zakażenia stawów i kości – w szczególności zakażenie szpiku kostnego

Należy jednak pamiętać, że długotrwałe stosowanie antybiotyków może skutkować wytworzeniem przez dany rodzaj bakterii odporności na substancje czynne.

Przeciwwskazania

Nie zawsze lek może zostać wykorzystywany, nawet jeśli istnieją do tego przeciwwskazania. Pierwszym z nich jest uczulenie lub reakcje alergiczne na substancje czynne bądź którykolwiek składnik leku, a także na inne antybiotyki z grupy penicylin. Zabronione jest stosowanie leku u osób, u których kiedykolwiek stwierdzono ciężkie reakcje nadwrażliwości, np. reakcje anafilaktyczne, na antybiotyki beta-laktamowe. Przeciwwskazaniami są również przebyta żółtaczka lub zaburzenia funkcjonowania wątroby (związane z substancjami czynnymi preparatu).

Augmentinu nie należy stosować u osób cierpiących na mononukleozę zakaźną lub z jej podejrzeniem, ponieważ może to skutkować wystąpieniem rumieniowatych zmian na skórze.

Nie stosować u dzieci z masą ciała poniżej 40 kg oraz u kobiet w ciąży.

Nie wykazano związku między stosowaniem Augmentinu a zdolnością prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Warto jednak pamiętać, że mogą wystąpić niepożądane objawy takie jak zawroty głowy. W celach bezpieczeństwa zaleca się więc rezygnację z tych czynności na okres leczenia.

Środki ostrożności

Niektóre okoliczności bądź choroby mogą stanowić podstawę do zmniejszenia dawki lub jej modyfikacji. W niektórych sytuacjach, przed zażyciem leku należy wykonać badania kontrolne.

Osoby z wszelkimi alergiami powinny skonsultować się z lekarzem, ponieważ tego typu dolegliwości znacznie zwiększają ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Dotyczy to także osób z chorobami atopowymi.

Preparatu nie należy stosować w przypadku zakażeń bakteriami odpornymi na penicylinę. Należy zatem udać się do lekarza, który oceni rodzaj drobnoustrojów, które wywołały chorobę.

Ryzyko wystąpienia drgawek ma miejsce u osób z zaburzeniami czynności nerek, padaczką, zapaleniem opon mózgowych oraz wystąpieniem napadów drgawkowych w przeszłości. Osoby z zaburzeniami wątroby powinny być pod stałą obserwacją, wskazane jest wykonywanie badań kontrolnych. Wszelkie choroby nerek są wskazaniem do modyfikacji dawki leku.

Jeśli na początku leczenia wystąpią objawy skórne takie jak rumień z krostkami, a całości będzie towarzyszyć gorączka, należy zgłosić się do lekarza. Może to bowiem świadczyć o ciężkiej reakcji skórnej, co będzie wówczas powodem do odstawienia leku.

Wystąpienie w trakcie leczenia biegunki jest wskazaniem do wizyty u lekarza. Może bowiem świadczyć o rzekomobłoniastym zapaleniu jelit, często z groźnym przebiegiem. Należy wówczas odstawić wszystkie leki hamujące perystaltykę jelit.

Przyjmując Augmentin należy podjąć wszelkie środki ostrożności, do których należą: kontrola czynności nerek i wątroby oraz kontrola parametrów hematologicznych. Należy również pić dużą ilość płynów, ponieważ duże stężenie substancji czynnej może skutkować pojawianiem się kryształów w moczu.

Dawkowanie

Lekarz dobiera odpowiednią dawkę bazując na profilu pacjenta oraz występującej chorobie. Należy bezwzględnie przestrzegać zaleconej dawki i w żadnym wypadku jej nie zmieniać. Augmentin ma postać tabletek do stosowania doustnego.

Dorośli oraz dzieci powyżej 40 kg zazwyczaj zażywają 1 tabletkę 2 lub 3 razy na dobę. Jeśli tabletkę stosuje się dwa razy dziennie, jej proporcje wynoszą zwykle 875 mg + 125 mg. Proporcje tabletki 500 mg + 125 mg są wskazaniem do stosowanie 3 razy na dobę.

Lekarz może zalecić stosowanie dużej dawki 875 mg + 125 mg aż trzy razy dziennie w przypadku ciężkich zakażeniach, takich jak zapalenie ucha środkowego, zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych czy zapalenie zatok.

Należy stosować przed posiłkiem lub tuż po jego rozpoczęciu.

Interakcje z innymi lekami

Nie należy łączyć Augmentinu z allopurynolem, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia skórnych reakcji alergicznych. Należy poinformować lekarza, jeśli jednocześnie stosuje się:

• metotreksat
• przeciwzakrzepowe leki doustne
• probenecyd

Leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryn mogą wydłużać czas krwawienia. Augmentin może hamować wydalanie metotreksatu z organizmu, gromadząc tym samym jego toksyczne dawki w wątrobie.

Skutki uboczne

Sporadyczne stosowanie preparatu może wiązać się z wystąpieniem zaburzeń pracy wątroby. Objawy te mogą wystąpić w trakcie leczenie lub nawet kilka tygodni po jego zakończeniu. Zazwyczaj mają charakter przemijający, bardzo rzadko prowadzą do zgonu. Ryzyko wystąpienia tych objawów niepożądanych jest wyższe u osób starszych, przyjmujących jednocześnie inne leki działające toksycznie na wątrobę oraz z ciężką chorobą podstawową. Do innych działań niepożądanych Augmentinu należą:

• wymioty, nudności i biegunka
• drożdżyca narządów płciowych, skóry i błon śluzowych
• niestrawność
• zawroty głowy
• wysypka, pokrzywka i świąd
• przemijająca leukopenia, małopłytkowość
• niedokrwistość hemolityczna
• agranulocytoza
• drgawki
• zapalenie okrężnicy
• rzekomobłoniaste zapalenie jelit
• zapalenie wątroby
• żółtaczka cholestatyczna
• krystaluria
• śródmiąższowe zapalenie jelit
• obrzęk naczynioruchowy
• rumień wielopostaciowy
• choroba posurowicza