Atak dny moczanowej – objawy, jak długo trwa? Co robić w przypadku ataku?

O dnie moczanowej słyszał chyba każdy, jednak niewielu z nas wie, czym się objawia, jak długo trwa i co powinniśmy robić kiedy już się pojawi. Warto przygotować się do ewentualnej walki z tym schorzeniem, wspierając się odpowiednimi informacjami.

Choroba ta była kiedyś nazywana „chorobą bogaczy” jest tak stara jak ludzkość, ale medycyna do tej pory nie ustaliła podłoża tej choroby, ani nie opatentowano na nią skutecznego leku. Dna moczanowa, podagra, czy artretyzm to nazwy tego samego przewlekłego schorzenia wywołane zaburzeniem przemiany materii, której objawy to dotkliwe bóle i zniekształcenia stawów. W zaawansowanym stadium choroby dochodzi do poważnych powikłań w postaci nieodwracalnego uszkodzenia narządu ruchu i niesprawności, a także do uszkodzenia narządów wewnętrznych (uszkodzenie nerek, kamica moczowa).

Objawy dny moczanowej

Dna moczanowa jest o tyle uciążliwą chorobą, że nie wiadomo kiedy się pojawi, a niejednokrotnie badania profilaktyczne nie dają jasnego obrazu choroby. Przyczyną wystąpienia bólu i zniekształcenia stawów w przebiegu dny moczanowej jest nadmiar kwasu moczowego. Kwas moczowy pochodzi z puryn, których źródłem jest dieta oraz rozpad obumierających tkanek. We krwi może się rozpuścić tylko określona jego ilość (tak jak cukru w herbacie). Gdy kwasu jest zbyt wiele, zaczyna się krystalizować.

Kryształki zwane moczanami odkładają się i rosną w stawach i tkance okołostawowej. Białe ciałka krwi próbują je wchłonąć i zneutralizować, ale zazwyczaj to się nie udaje. Moczany, mające bardzo ostre krawędzie, ranią tkankę i wywołują w niej stan zapalny. Atak dny moczanowej zazwyczaj pojawia się w nocy, lub wczesnym rankiem. Spowodowane jest to tym, że temperatura naszego ciała obniża się wtedy i pozostawia pole do działania stanowi zapalnemu.

Chory budzi się w nocy odczuwając przewlekły, narastający ból stawu. Czasami ból jest ciągły i określany przez pacjentów jako rozrywający. Oprócz bólu pojawiać może się opuchlizna w okolicy zaatakowanego stawu oraz zaczerwienienie skóry, która dodatkowo będzie bardzo drażliwa. U niektórych chorych oprócz wymienionych objawów pojawić się może stan ogólnego rozbicia, który jest typowy dla stanu zapalnego w naszym organizmie. Ponadto może pojawić się podwyższona temperatura ciała lub niekiedy wysoka gorączka. Odczuwać można także ogólne osłabienie i dreszcze, co może ukierunkować nasze przeczucia w stronę przeziębienia lub grypy.

Atak dny moczanowej – jak długo trwa

Ostry atak dny moczanowej potrafi trwać od kilku do kilkunastu dni (nawet nieleczony). Wtedy ból, który jemu towarzyszy jest narastający, dochodzi do momentu, że chory nie jest w stanie samodzielnie się poruszać, ani dotykać zmienionego chorobowo miejsca. Zazwyczaj ten rodzaj ataku skupia ból przy stawie palucha w stopie. Kiedy pojawiają się pierwsze ataki, zazwyczaj chory jest świadomy, czym są one spowodowane, o ile jednak choroba została u niego zdiagnozowana.

Najczęściej cały proces chorobowy rozpoczyna się od zapalenia pojedynczego stawu, typowo jest to staw podstawy palucha, czyli tak zwana podagra. Pojawiają się też przypadki, gdy zostają zaatakowane inne stawy stopy, staw kolanowy, staw barkowy, stawy palców rąk i sporadycznie inne stawy. Po pierwszym ataku dny następuje okres wycofania objawów choroby. Jeśli nie wdroży się odpowiedniego postępowania, występują kolejne ataki, które stają się coraz częstsze i zajmują kolejne stawy.

Dna moczanowa faza przewlekła

Po kilkunastu latach dna moczanowa wchodzi w fazę przewlekłą, kiedy to ataki pojawiają się stale, lecz o dużo niższym nasileniu. Odkładające się w stawach złogi kryształów moczanu sodu niszczą chrząstki i nasady kostne, co powoduje nadrżerki.

Niszczą się także otaczające stawy ścięgna i wiązadła, co prowadzi do zniekształceń stawów i niesprawności. Złogi kryształów powstają także w innych częściach organizmu tworząc guzki dnawe. Na skórze pojawiają się najczęściej na małżowinach usznych i w okolicy stawów stóp i rąk. Zdarza się, że z ich wnętrza wydobywa się biała substancja przypominająca konsystencją mokrą kredę, niekiedy dochodzić będzie do zapalenia. Guzki dnawe pojawiają się również na narządach wewnętrznych. Mogą okazać się na tyle duże, że uciskają okoliczne nerwy wywołując między innymi zespół cieśni kanału nadgarstka, dlatego czasami konieczne jest usunięcie ich operacyjnie.

W dnie zaawansowanej dochodzi do uszkodzenia narządów wewnętrznych, głównie pojawiają się choroby nerek i kamicy moczowej. Na tym etapie u większości pacjentów pojawiać będą się inne choroby:

• cukrzyca typu drugiego
• nadciśnienie tętnicze
• zaburzenia lipidowe
• otyłość

Prowadzą one do przyspieszonego rozwoju miażdżycy i wystąpienia groźnych dla życia powikłań, takich jak udar mózgu, czy zawał serca.

Dna moczanowa – jak sobie radzić?

Doraźnym działaniem jest oczywiście uniesienie w górę kończyny, w której doszło do zapalenia. Jeśli wrażliwa i obolała skóra pozwoli, możemy zastosować okłady z lodu, które obniżą temperaturę stawu. Kiedy jednak okaże się, że faktura okładu z lodu jest zbyt uciążliwa dla bolącego miejsca warto zastosować okład z chrzanu.

Starty, świeży chrzan należy nanieść na bolący staw i owinąć go czystym materiałem, najlepiej bawełną. W ten sposób możemy zmniejszyć stan zapalny. Przy dodatkowych objawach warto zastosować również leki doraźne, na przykład środki przeciwgorączkowe. Chorzy, u których zdiagnozowano tę przypadłość powinni przyjąć leki przepisane przez lekarza.

Istotne jest także poinformowanie swojego lekarza prowadzącego o ataku. Kiedy chory zmaga się z fazą przewlekłą warto zastosować u niego odpowiednią dietę, która będzie uboga w puryny. Jeśli natomiast atak wystąpił pierwszy raz ważne jest aby udać się do lekarza rodzinnego, bo być może konieczne będzie rozpoczęcie diagnostyki dny moczanowej. Przede wszystkim należy pamiętać, że jeśli zauważymy u siebie objawy choroby powinniśmy natychmiastowo udać się do lekarza. Dna moczanowa może być bardzo niebezpieczna w skutkach, jeśli pozwolimy jej na rozwinięcie się w naszym organizmie. Nie będziemy w stanie pozbyć się jej zupełnie, jednak odpowiednio podjęte działania pozwolą na zahamowanie rozwoju choroby.