Depresja – przyczyny, objawy, leczenie, zapobieganie

Smutek i przygnębienie to uczucia, które towarzyszą nam wielokrotnie w ciągu naszego życia. Nie jest możliwe, aby całkowicie się ich pozbyć. Gdyby nie one, prawdopodobnie nie bylibyśmy w stanie docenić i cieszyć się z tych dobrych chwil w naszym życiu. Zauważalne są dwie tendencje w podejściu do depresji. Z jednej strony słowo depresja bywa nadużywane, aby określić chwilowy stan smutku i przygnębienia. Niektóre osoby z kolei w akcie zaprzeczenia swojej chorobie starają się, aby słowo depresja nigdy nie było określeniem ich stanu przez ludzi z ich otoczenia.

Z zaburzeniem tym mamy do czynienia wówczas gdy stanom obniżonego nastroju towarzyszą dodatkowo inne objawy m.in. poczucie braku energii, niemożność przeżywania radości, niska ocena własnej wartości oraz gdy trwają odpowiednio długo, tzn. ponad 2 tygodnie. Niestety bardzo często zdarza się, że choroba ta nie zostaje rozpoznana u chorujących na nią, nawet gdy leczą się one u lekarzy. Dzieje się tak dlatego, że osoby te najczęściej podczas badania lekarskiego skarżą się na inne symptomy niż obniżenie nastroju, na przykład takie jak problemy trawienne lub wszelkiego rodzaju bóle. Poniżej pełen zbiór objawów, jakie towarzyszą tej chorobie:

Objawy depresji

• smutek i brak możliwości wykrzesania z siebie energii do działania,
• duży wysiłek wkładany w codziennie wykonywane, proste czynności,
• brak koncentracji na wykonywanych czynnościach i słaba pamięć,
• niskie poczucie własnej wartości i poczucie nieprzydatności,
• czarne myśli związane z przyszłością,
• oskarżanie siebie lub osób ze swojego otoczenia o niepowodzenia w życiu,
• uporczywe myśli o zakończeniu swoje życia,
• nie mające podstaw urojenia o własnej grzeszności i konieczności odbycia kary,
• omamy węchowe: odczuwanie zapachu zgnilizny,
• zaburzenia snu, poranna niemożliwość ogarnięcia się,
• brak apetytu i spadek masy ciała,
• utrata zainteresowań i radości życia,
• wygląd ulega zmianie: mimika twarzy staje się uboga, wyraz twarzy smutny i przygnębiony, ton głosu monotonny, tempo wypowiedzi spowolnione, ociężałe i spowolnione odruchy ciała, a także niepokój ruchowy objawiający się częstymi zmianami pozycji ciała w trakcie siedzenia, manipulowanie palcami u rąk,
• uporczywe dolegliwości cielesne: bóle żołądkowo-jelitowe, bóle głowy, podbrzusza i pleców.

Przyczyny depresji

W medycynie wyróżnia się dwa rodzaje depresji: endogenną i egzogenną. Depresja endogenna związana jest z zaburzeniem w produkcji neuroprzekaźników, takich jak: serotonina czy noradrenalina. Do łatwiejszego występowania depresji endogennej predysponują czynniki genetyczne. Jeżeli ktoś z rodziny chorował na depresję, to może oznaczać, że mamy zwiększoną skłonność do zachorowania na nią. Depresja egzogenna z kolei zawsze związana jest z wystąpieniem jakiegoś stresującego czynnika, takie jak utrata pracy, śmierć członka rodziny, rozwód lub choroba. Depresja egzogenna bardzo często występuje z innymi chorobami, takimi jak: nadciśnienie, cukrzyca lub choroby neurologiczne. Choroby te mogą również spowodować ten rodzaj depresji, gdyż osoby z obniżonym nastrojem mają zaburzony układ odpornościowy, co sprawia że są podatne na wszelkiego rodzaju infekcje i choroby.

Leczenie depresji

Depresja to choroba bardzo ciężka, która sama nie ustąpi. Z tego powodu konieczne jest jej właściwe rozpoznanie i podjęcie leczenia. Leczenie polega na terapii farmakologicznej, która powinna trwać minimum 6 miesięcy. W trakcie trwania takiej terapii niezbędna jest systematyczność przyjmowanych leków, gdyż tylko w ten sposób chory może odczuć poprawę swojego stanu. Istnieje całkiem sporo metod leczenia depresji: biologiczna, psychoterapeutyczna, psychospołeczna i inne. Wszystkie one będą skuteczne tylko wówczas, gdy połączy się je z zażywaniem odpowiednio i indywidualnie dobranych lekarstw. Poniżej krótki opis najskuteczniejszych terapii depresji:

Terapia farmakologiczna

O doborze leku przeciwdepresyjnego powinien zadecydować lekarz. Obecnie mamy ich spory wybór na rynku. Istnieje już około kilkudziesięciu lekarstw przeciwdepresyjnych. Należy pamiętać, że lekarstwa uspokajające posiadające w swoim składzie benzodiazepiny, takie jak relanium, czy lorafen nie działają przeciwdepresyjnie, ale mogą być stosowane wspomagająco. Zażywanie lekarstw przeciwdepresyjnych należy prowadzić systematycznie, gdyż tylko wtedy mają one szanse zadziałać w organizmie chorego na depresję pacjenta.

Wygraj walkę z depresją
Kliknij i sprawdź ceny!

Pomoc psychologiczna i psychiatryczna

Pomoc psychologa lub psychiatry często bywa dość wstydliwa dla osoby chorującej na depresję. Jednakże jest to pomoc nieoceniona i nie należy jej pomijać. Tylko wykwalifikowany specjalista jest w stanie pomóc w zmianie schematu procesów myślowych i korekty zachowania w określonych okolicznościach.

Podsumowanie

Depresja to dość częsta choroba w naszych czasach. Nierozpoznana może prowadzić do pogorszenia jakości życia osoby na nią chorującej i jej najbliższych osób. W najcięższym jej stanie prowadzić do prób samobójczych. Właściwe jej rozpoznanie i leczenie wykorzystujące najnowsze osiągnięcia medycyny istotnie wpływa na szybszy powrót do zdrowia, w który niestety często nie wierzą osoby chorujące na depresję.